عـــــشــــقتـــ بــرام یــکـــــ حـــــرفــــ بـــــود............ یــــــــکـــ حرفــــــــــــــﮧ پوچــــــــ و خــــــــالـــــــﮯ ........... مـــنــــ و شـکــــــستــــــﮯ رفــــــتـــــــﮯ ........ خیـــــــــــلــــــﮯ تـــو بـــــﮯ خـــــیـــالــــــﮯ ..... شـــــبــــــ بود ودلــــــــــ شکستـــــــــــــــــﮧ با خـــــود گــــــــرفتـــــم فـــــالـــــــــﮯ .... دیــــــــــدم نیـــــــــــــســتـــــﮯتـــو فــــالــــم ...... جاتــــ هســــتـــ تــو قــــلــبــم خـــالـــــﮯ .... گـــــریـــــــﮧ وزارــــﮯ مـــــــــن ســـــــر زد بــــــــــــﮧ آســــــــــــمونــــــــــ هــــــا .............. اما چــــــــﮧ فایده نیستــــــــــــﮯ از منــــــ بپرســـــــﮯ حالــــــــــﮯ.....(محمــــدسـام)
گــــــــــذشتــــ چنــــــد ســـالــــــــــﮯ از عمــــــــرم ................... جوونـــــــــــ هســـتــم ولـــــــــــــــﮯ پیـــــــــــــرم........... شکــــــــستـــــم از همـــــــــــﮧ دنیــــا ..... حالـــــــــا از زندگـــــــــــــــﮯ سیـــــــرم(محمــــدسـام)
چــــشـــام ابــــــری و بــارونیــــــــــــــــــــــستـــ .......... دلــــــــــــــــمــ عمریســـــتـــــ کــــــﮧ زندونیســــــــــــتــــــ ... یکـــــ عمـــــر در پـــــــــﮯ اونــــــم..... هــــــمــــــــﮧ هســــــتـــن ولـــــــــﮯ او نیــــســــتـــــ.....(محمــــدسـام)
کاش باران میچکید بر بام خانه ام . کاش او هم می شنید که منم دیوانه ام. کاش غم های دلم زیر باران پاک شود . یا که نه با مردنم با خود من خاک شود. کاش هوای دل من اینقدر بارانی نبود .کاش دل سوزاندنم کار آسانی نبود. هر که با ما مینشست رفت و هیچ چیزی نشد.کاش میشد در بهار ماند و پاییزی نشد .
صفحه قبل 1 صفحه بعد
|
|